مقالات

فرمول های اکسل: فرمول های اکسل چیست و چگونه از آنها استفاده کنیم

اصطلاح "فرمول های اکسل" می تواند به هر ترکیبی از آن اشاره داشته باشد اپراتور دی اکسل و/یا توابع اکسل.

یک فرمول اکسل با تایپ علامت = و سپس عملگرها و/یا توابع مورد نیاز وارد یک سلول صفحه گسترده می شود. این می تواند به سادگی یک اضافه ساده باشد (به عنوان مثال "=A1+B1")، یا می تواند ترکیبی پیچیده از عملگرهای اکسل و چندین توابع تو در تو اکسل باشد.

فهرست مطالب: فهرست عملگرها و توابع

اپراتورهای اکسل

عملگرهای اکسل اقداماتی را روی مقادیر عددی، متن یا مراجع سلول انجام می دهند. چهار نوع مختلف اپراتور اکسل وجود دارد.

Questi Sono:

عملگرهای حسابی
عملگرهای متنی
عملگرهای مقایسه
اپراتورهای مرجع

بیایید چهار نوع عملگر را توضیح دهیم:

عملگرهای حسابی

عملگرهای حسابی اکسل و ترتیب ارزیابی آنها در جدول زیر نشان داده شده است:

تقدم عملگرهای حسابی

جدول بالا نشان می دهد که عملگرهای درصد و توان بیشترین اولویت را دارند و پس از آن عملگرهای ضرب و تقسیم و سپس عملگرهای جمع و تفریق قرار دارند. بنابراین، هنگام ارزیابی فرمول های اکسل که حاوی بیش از یک عملگر حسابی هستند، ابتدا عملگرهای درصد و نمایی و سپس عملگرهای ضرب و تقسیم ارزیابی می شوند. در نهایت عملگرهای جمع و تفریق ارزیابی می شوند.

ترتیب ارزیابی عملگرهای حسابی تفاوت زیادی در نتیجه فرمول اکسل ایجاد می کند. با این حال، از پرانتز می توان برای وادار کردن قسمت هایی از یک فرمول استفاده کرد که ابتدا ارزیابی شوند. اگر بخشی از یک فرمول در داخل پرانتز قرار گیرد، قسمت پرانتز شده فرمول بر همه عملگرهای ذکر شده در بالا اولویت دارد. این در مثال های زیر نشان داده شده است:

نمونه هایی از عملگرهای حسابی

عملگر متن اکسل

عملگر الحاق اکسل (که با علامت & مشخص می شود) به رشته های متنی می پیوندد تا یک رشته متنی اضافی ایجاد کند.

مثال عملگر الحاق

فرمول زیر از عملگر الحاق برای ترکیب رشته های متنی استفاده می کند.SMITH"، " و "John"

عملگرهای مقایسه اکسل

عملگرهای مقایسه اکسل برای defiشرایط را مشخص کنید، مانند هنگام استفاده از تابع IF از اکسل. این عملگرها در جدول زیر فهرست شده اند:

نمونه هایی از عملگرهای مقایسه

صفحات گسترده زیر نمونه هایی از عملگرهای مقایسه استفاده شده با تابع را نشان می دهد IF از اکسل.

اپراتورهای مرجع

عملگرهای مرجع اکسل هنگام ارجاع به محدوده ها در یک صفحه گسترده استفاده می شوند. عملگرهای مرجع عبارتند از:

نمونه هایی از عملگرهای مرجع

مثال 1 - عملگر محدوده اکسل

سلول C1 در صفحه گسترده زیر عملگر محدوده استفاده شده برای را نشان می دهد defiپایان دادن به فاصله A1-B3. سپس محدوده به تابع ارائه می شود SUM اکسل، که مقادیر را در سلول ها اضافه می کند A1-B3 و مقدار را برمی گرداند 21.

مثال 2 - عملگر اتحادیه اکسل

سلول C1 از صفحه گسترده زیر عملگر اتحادیه را نشان می دهد که برای defiمحدوده‌ای متشکل از سلول‌های این دو محدوده است A1-A3 e A1-B1. سپس محدوده حاصل به تابع ارائه می شود SUM در اکسل، که مقادیر را در محدوده ترکیبی جمع می کند و مقدار را برمی گرداند 12.

توجه داشته باشید که عملگر اتحادیه اکسل یک اتحادیه ریاضی واقعی مانند یک سلول را بر نمی گرداند A1، که در هر دو محدوده گنجانده شده است A1-A3 e A1-B1 در محاسبه مجموع دو بار شمرده می شود).

مثال 3 - عملگر تقاطع اکسل

سلول C1 در صفحه گسترده زیر عملگر تقاطع را نشان می دهد که برای defiیک محدوده ایجاد شده روی سلول ها در تقاطع محدوده ها را پایان دهید A1-A3 e A1-B2. محدوده حاصل (محدوده A1-A2) سپس به تابع عرضه می شود SUM اکسل، که مقادیر را در محدوده متقاطع جمع می کند و مقدار را برمی گرداند 4.

اطلاعات بیشتر در مورد اپراتورهای اکسل در سایت موجود است وب سایت مایکروسافت آفیس.

توابع اکسل

اکسل تعداد زیادی توابع داخلی را ارائه می دهد که می توانند برای انجام محاسبات خاص یا بازگرداندن اطلاعات در مورد داده های صفحه گسترده استفاده شوند. این توابع در دسته بندی ها (متن، منطق، ریاضیات، آمارو غیره) به شما کمک می کند تا عملکرد مورد نیاز خود را از منوی Excel پیدا کنید.

در زیر لیست کاملی از توابع اکسل را به تفکیک دسته بندی ارائه می دهیم. هر یک از پیوندهای تابع شما را به یک صفحه اختصاصی می برد، جایی که توضیحات عملکرد را به همراه نمونه هایی از استفاده و جزئیات مربوط به خطاهای رایج پیدا خواهید کرد.

توابع آماری اکسل:

تعداد و فرکانس

COUNT: تعداد مقادیر عددی را در مجموعه ای از سلول ها یا مقادیر ارائه شده برمی گرداند.
COUNTA: تعداد غیر فاصله ها را در مجموعه ای از سلول ها یا مقادیر ارائه شده برمی گرداند.
COUNTBLANK: تعداد سلول های خالی در یک محدوده ارائه شده را برمی گرداند.
COUNTIF: تعداد سلول ها (از یک محدوده معین) را برمی گرداند که یک معیار معین را برآورده می کنند.
COUNTIFS: تعداد سلول هایی (از یک محدوده ارائه شده) را برمی گرداند که مجموعه ای از معیارهای مشخص را برآورده می کند (جدید در اکسل 2007).
FREQUENCY: آرایه ای را برمی گرداند که تعداد مقادیر یک آرایه ارائه شده را نشان می دهد که در محدوده های مشخص شده قرار می گیرند.

پیدا کردن حداکثر و حداقل

MAX: بزرگترین مقدار را از لیست شماره های ارائه شده برمی گرداند
MAXA: بزرگترین مقدار را از لیست مقادیر ارائه شده، متن شمارش و مقدار منطقی برمی گرداند. FALSE به عنوان مقدار 0 و شمارش مقدار منطقی TRUE به عنوان مقدار 1
MAXIFS: بزرگترین مقدار را از زیر مجموعه ای از مقادیر در یک لیست مشخص بر اساس یک یا چند معیار برمی گرداند. (جدید از اکسل 2019)
MIN: کوچکترین مقدار را از لیست اعداد ارائه شده برمی گرداند
MINA: کوچکترین مقدار را از لیست مقادیر ارائه شده برمی گرداند، متن و مقدار منطقی FALSE را به عنوان مقدار 0 و مقدار منطقی TRUE را به عنوان مقدار 1 شمارش می کند.
MINIFS: بر اساس یک یا چند معیار، کوچکترین مقدار را از زیرمجموعه ای از مقادیر در لیست مشخص شده برمی گرداند. (چیزهای جدید در اکسل 2019)
LARGE: Kth بزرگترین مقدار را از لیستی از اعداد ارائه شده برای یک مقدار K معین برمی گرداند.
SMALL: Kth کوچکترین مقدار را از لیستی از اعداد ارائه شده، برای یک مقدار K داده شده برمی گرداند.

میانه

AVERAGE: میانگین لیست اعداد ارائه شده را برمی گرداند
AVERAGEA: میانگین لیستی از اعداد ارائه شده را برمی گرداند، متن و مقدار منطقی FALSE را به عنوان مقدار 0 شمارش می کند، و مقدار منطقی TRUE را به عنوان مقدار 1 شمارش می کند.
AVERAGEIF: میانگین سلول‌ها را در یک محدوده ارائه‌شده محاسبه می‌کند که معیاری را برآورده می‌کنند (جدید در اکسل 2007)
AVERAGEIFS: میانگین سلول‌ها را در یک محدوده ارائه شده محاسبه می‌کند که معیارهای متعددی را دارند (جدید در اکسل 2007)
MEDIAN: میانه (مقدار میانی) لیستی از اعداد ارائه شده را برمی گرداند
MODE: حالت (متداول ترین مقدار) یک لیست معین از اعداد را محاسبه می کند (با تابع جایگزین می شود). Mode.Sngl در اکسل 2010)
MODE.SNGL: حالت (متداول ترین مقدار) لیستی از اعداد ارائه شده را محاسبه می کند (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع می شود Mode)
MODE.MULT: یک آرایه عمودی از متداول ترین مقادیر در یک آرایه یا محدوده داده را برمی گرداند (جدید در اکسل 2010)
GEOMEAN: میانگین هندسی مجموعه ای از اعداد معین را برمی گرداند
HARMEAN: میانگین هارمونیک مجموعه ای از اعداد ارائه شده را برمی گرداند
TRIMMEAN: میانگین داخلی مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند

جایگشت

PERMUT: تعداد جایگشت ها را برای تعداد معینی از اشیاء برمی گرداند
PERMUTATIONA: تعداد جایگشت‌ها را برای تعداد معینی از اشیا (با تکرار) که می‌توان از کل اشیاء انتخاب کرد (جدید در اکسل 2013) برمی‌گرداند.

فاصله اطمینان

CONFIDENCE: فاصله اطمینان یک میانگین جمعیت را با استفاده از توزیع نرمال برمی‌گرداند (با تابع Confidence.Norm در Excel 2010 جایگزین شده است)
CONFIDENCE.NORM: فاصله اطمینان میانگین جمعیت را با استفاده از توزیع نرمال برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع اطمینان)
CONFIDENCE.T: فاصله اطمینان میانگین جامعه را با استفاده از توزیع t Student برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2010)

صدک ها و ربع ها

PERCENTILE: صدک Kth مقادیر را در یک محدوده ارائه شده برمی گرداند، جایی که K در محدوده 0 تا 1 (شامل) است (با تابع Percentile.Inc در Excel 2010 جایگزین شده است)
PERCENTILE.INC: صدک Kth مقادیر را در یک محدوده ارائه شده برمی گرداند، جایی که K در محدوده 0 تا 1 (شامل) است (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع درصد می شود)
PERCENTILE.EXC: صدک Kth مقادیر را در یک محدوده ارائه شده برمی گرداند، جایی که K در محدوده 0 تا 1 (انحصاری) است (جدید در اکسل 2010)
QUARTILE: چارک مشخص شده مجموعه اعداد معین را بر اساس مقدار صدک 0 – 1 (شامل) برمی گرداند (با تابع Quartile.Inc در Excel 2010 جایگزین شده است)
QUARTILE.INC: چارک مشخص شده مجموعه ای از اعداد را بر اساس مقدار صدک 0 تا 1 (شامل) برمی گرداند (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع Quartile می شود)
QUARTILE.EXC: چارک مشخص شده مجموعه ای از اعداد را بر اساس مقدار صدک 0 تا 1 (انحصاری) برمی گرداند (جدید در اکسل 2010)
RANK: رتبه آماری یک مقدار معین را در یک آرایه از مقادیر ارائه شده برمی گرداند (با تابع Rank.Eq در اکسل 2010 جایگزین شده است)
RANK.EQ: حالت (متداول ترین مقدار) لیستی از اعداد ارائه شده را برمی گرداند (اگر بیش از یک مقدار دارای رتبه یکسان باشد، بالاترین رتبه آن مجموعه برمی گردد) (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع رتبه می شود)
RANK.AVG: رتبه آماری یک مقدار داده شده را در یک آرایه از مقادیر ارائه شده برمی گرداند (اگر چندین مقدار دارای رتبه یکسانی باشند، رتبه متوسط برمی گردد) (جدید در اکسل 2010)
PERCENTRANK: رتبه یک مقدار را در یک مجموعه داده به صورت درصد (0 – 1 شامل) برمی‌گرداند (با تابع Percentrank.Inc در Excel 2010 جایگزین شده است)
PERCENTRANK.INC: رتبه یک مقدار در یک مجموعه داده را به صورت درصد (0 – 1 شامل) برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع Percentrank)
PERCENTRANK.EXC: رتبه یک مقدار در یک مجموعه داده را به صورت درصد (به استثنای 0 – 1) برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2010)

انحراف و واریانس

AVEDEV: میانگین انحراف مطلق نقاط داده را از میانگین آنها برمی گرداند
DEVSQ: مجموع مجذور انحرافات مجموعه ای از نقاط داده را از میانگین نمونه آن برمی گرداند.
STDEV: انحراف استاندارد مجموعه ای از مقادیر ارائه شده (نماینده نمونه ای از یک جامعه) را برمی گرداند (با تابع St.Dev در اکسل 2010 جایگزین شده است)
STDEV.S: انحراف استاندارد مجموعه ای از مقادیر معین (نماینده نمونه ای از یک جامعه) را برمی گرداند (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع STDEV)
STDEVA: انحراف استاندارد مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده نمونه ای از یک جامعه)، شمارش متن و مقدار منطقی FALSE به عنوان مقدار 0 و شمارش مقدار منطقی TRUE به عنوان مقدار 1.
STDEVP: انحراف استاندارد مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده کل جمعیت) (با تابع StdPDev در اکسل 2010 جایگزین شده است)
STDEV.P: انحراف استاندارد مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده کل جمعیت) (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع STDEV)
STDEVPA: انحراف استاندارد مجموعه ای از مقادیر معین (نماینده کل جمعیت)، شمارش متن و مقدار منطقی FALSE به عنوان مقدار 0 و شمارش مقدار منطقی TRUE به عنوان مقدار 1 را برمی گرداند.
VAR: واریانس مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده نمونه ای از یک جامعه) (با تابع SVar در اکسل 2010 جایگزین شده است)
VAR.S: واریانس مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده نمونه ای از یک جامعه) (جدید در اکسل 2010 - جایگزین تابع Var)
VARA: واریانس مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده نمونه ای از یک جامعه)، شمارش متن و مقدار منطقی FALSE به عنوان مقدار 0 و شمارش مقدار منطقی TRUE به عنوان مقدار 1.
VARP: واریانس مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (که یک جمعیت کامل را نشان می دهد) (با تابع Var.P در اکسل 2010 جایگزین شده است)
VAR.P: واریانس مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده کل جمعیت) (جدید در اکسل 2010 - جایگزین تابع Varp)
VARPA: واریانس مجموعه ای از مقادیر معین را برمی گرداند (نماینده کل جمعیت)، شمارش متن و مقدار منطقی FALSE به عنوان مقدار 0، و شمارش مقدار منطقی TRUE به عنوان مقدار 1.
COVAR: کوواریانس جمعیت (یعنی میانگین حاصل از انحرافات برای هر جفت در دو مجموعه داده داده شده) را برمی گرداند (با تابع Covariance.P در Excel 2010 جایگزین شده است)
COVARIANZA.P: کوواریانس جمعیت (یعنی میانگین حاصل از انحرافات برای هر جفت در دو مجموعه داده داده شده) را برمی گرداند (جدید در اکسل 2010: جایگزین تابع Covar می شود)
COVARIANZA.S: کوواریانس نمونه را برمی گرداند (یعنی میانگین حاصل از انحرافات برای هر جفت در دو مجموعه داده داده شده) (جدید در اکسل 2010)

توابع پیش بینی

FORECAST: یک نقطه آینده را در یک خط روند خطی پیش بینی می کند که به مجموعه ای از مقادیر x و y برازش می شود (با تابع جایگزین می شود FORECAST.LINEAR در اکسل 2016)
FORECAST.ETS: از یک الگوریتم هموارسازی نمایی برای پیش بینی یک مقدار آینده در یک جدول زمانی، بر اساس یک سری از مقادیر موجود استفاده می کند (جدید در اکسل 2016 - در اکسل 2016 برای مک موجود نیست)
FORECAST.ETS.CONFINT: فاصله اطمینانی را برای یک مقدار پیش‌بینی در تاریخ هدف مشخصی برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2016 - در اکسل 2016 برای مک موجود نیست)
FORECAST.ETS.SEASONALITY: طول الگوی تکراری شناسایی شده توسط اکسل را برای یک سری زمانی مشخص برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2016 - در اکسل 2016 برای مک موجود نیست)
FORECAST.ETS.STAT: یک مقدار آماری را در مورد پیش‌بینی سری زمانی برمی‌گرداند (جدید در اکسل 2016 – در اکسل 2016 برای مک موجود نیست)
FORECAST.LINEAR: یک نقطه آینده را در یک خط روند خطی پیش بینی می کند که به مجموعه ای از مقادیر x و y برازش می شود (جدید در اکسل 2016 (نه اکسل 2016 برای مک) - جایگزین تابع Forecast می شود)
INTERCEPT: مناسب ترین خط رگرسیون را از طریق یک سری مقادیر x و y محاسبه می کند، مقداری را برمی گرداند که در آن این خط محور y را قطع می کند.
LINEST: اطلاعات آماری را که روند بهترین خط مناسب را توصیف می کند، از طریق یک سری مقادیر x و y برمی گرداند.
SLOPE: شیب خط رگرسیون خطی را از طریق مجموعه ای معین از مقادیر x و y برمی گرداند.
TREND: خط روند را از طریق یک مجموعه داده شده از مقادیر y محاسبه می کند و مقادیر y اضافی را برای مجموعه معینی از مقادیر x جدید برمی گرداند.
GROWTH: اعداد را در یک روند رشد نمایی، بر اساس مجموعه ای از مقادیر x و y ارائه شده برمی گرداند.
LOGEST: پارامترهای یک روند نمایی را برای یک مجموعه معین از مقادیر x و y برمی گرداند
STEYX: خطای استاندارد مقدار y پیش بینی شده را برای هر x در خط رگرسیون برای مجموعه معینی از مقادیر x و y برمی گرداند.