Geloof me, de klant komt nooit meer terug!”

Jaren geleden opende Sam Walton, oprichter van 's werelds grootste retailnetwerk, WalMart, heel wijselijk een trainingsprogramma voor zijn werknemers.

Toen iedereen een verkoop- of serviceconferentie verwachtte, begon het met de volgende woorden:

'Ik ben de man die een restaurant binnenstapt, aan tafel gaat zitten en geduldig wacht, terwijl de ober alles doet behalve mijn verzoek opschrijven.

Ik ben de man die een winkel binnenloopt en wacht op stilte terwijl de verkopers hun privégesprekken beëindigen.

Ik ben de man die een tankstation binnenloopt en nooit toetert, maar geduldig wacht tot de ober klaar is met het lezen van zijn krant.

Ik ben de man die zijn wanhopige drang naar een stuk uitlegt, maar niet klaagt als hij het pas na drie weken wachten krijgt.

Ik ben de man die, wanneer hij een handelszaak binnenstapt, om een ​​gunst lijkt te vragen, om een ​​glimlach smeekt of gewoon hoopt opgemerkt te worden.

Je denkt dat ik een rustige, geduldige, nooit-probleemtype persoon ben... je hebt het mis.

Je kent me?

Ik ben de klant die nooit meer terugkomt!

Ik vind het leuk om te zien dat er elk jaar miljoenen worden uitgegeven aan allerlei soorten advertenties, om me terug te brengen naar uw bedrijf, aangezien toen ik daar voor het eerst ging, ze alleen maar een beetje vriendelijkheid hoefden te doen, eenvoudig en goedkoop: behandel met een beetje meer hoffelijkheid.

Er is maar één baas: de klant. En hij kan iedereen in het bedrijf ontslaan, van de president tot de conciërge, simpelweg door zijn geld ergens anders uit te geven.'

Ercole Palmeri