ترشحات بطن چپ با ایمپلا به مدت 30 دقیقه قبل از PCI با کاهش اندازه انفارکتوس در بیماران STEMI همراه است.

نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل هر پروتکل جدید داده‌های حاصل از مطالعه مقدماتی STEMI DTU، اندازه انفارکتوس در بیمارانی که تحت تخلیه بطن چپ (LV) با Impella CP قرار دارند، کاهش یافته است. برای 30 دقیقه قبل از مداخله عروق کرونر از راه پوست (PCI) در مقایسه با بیمارانی که بلافاصله تحت تخلیه LV قرار گرفتند و سپس PCI انجام شد. این داده ها امروز در کنفرانس 2022 Transcatheter Cardiovascular Therapeutics (TCT) در بوستون توسط دکتر ناوین کی کاپور، مدیر اجرایی مرکز تحقیقات و نوآوری قلب و عروق (CVCRI) در مرکز پزشکی Tufts و محقق اصلی کارآزمایی تصادفی محوری ارائه شد. و STEMI DTU را بررسی کرد.

منطق آزمایش آزمایشی STEMI DTU چیست؟ (از تحریریه)

علیرغم کاهش قابل توجه مرگ و میر ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد (AMI) از سال 1960، افزایش موازی در بروز نارسایی قلبی وجود داشته است. تجزیه و تحلیل تلفیقی در سطح بیمار از 10 کارآزمایی تصادفی شده نشان داد که اندازه انفارکتوس به شدت با مرگ و میر و نارسایی قلبی بستری در بیمارستان در طول پیگیری 1 ساله مرتبط است (شکل 1). بنابراین، نیاز بالینی مهمی برای مداخلاتی وجود دارد که بتواند آسیب میوکارد را در طول انفارکتوس میوکارد کاهش دهد.

براونوالد و همکاران در سال 1971 او پیشنهاد کرد که اقداماتی که برای کاهش تقاضای اکسیژن میوکارد و بهبود خونرسانی عروق کرونر طراحی شده اند، اگر به سرعت اجرا شوند، می توانند اندازه نهایی انفارکتوس میوکارد را کاهش دهند. از سال 1978، مطالعات پیش بالینی متعددی بررسی کرده اند که آیا کاهش مصرف اکسیژن میوکارد با استفاده از پمپ گردش خون، آسیب میوکارد را در IMA محدود می کند یا خیر. مطالعاتی که تخلیه مکانیکی را با استفاده از دستگاه‌های مکانیکی آزمایش کرده‌اند نشان داده‌اند که تخلیه قبل از خونرسانی مجدد، نه پس از خونرسانی مجدد، برای کاهش اندازه حمله قلبی ضروری است.

تازه

مطالعات پیش بالینی بینش هایی را در مورد مکانیسم هایی ارائه کرده اند که توسط آن تخلیه بطن چپ توسط پمپ قلبی Impella® آسیب میوکارد را محدود می کند.

در سال 2015، با استفاده از یک مدل خوک از AMI، کاپور و همکاران. نشان داد که ابتدا تهویه بطن چپ با استفاده از Impella CP® و سپس به تاخیر انداختن خونرسانی مجدد به مدت 60 دقیقه. مشخص شد که آنها منجر به کاهش میانگین استرس جداری بطن چپ و اوج استرس جداری نسبت به خونرسانی مجدد فوری می شوند. در واقع، میزان کاهش تنش دیواره به طور مستقیم با میزان کاهش انفارکتوس در اندازه مرتبط بود. علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که ترشحات بطن چپ همراه با خونرسانی مجدد تاخیری، یک سیستم سیگنالینگ محافظ قلبی را فعال می کند که مرگ سلولی را کاهش می دهد و منجر به کاهش 43 درصدی اندازه انفارکتوس میوکارد می شود.

سول و همکاران اثرات پمپ قلب Impella LD® کاشته شده با جراحی بر بازسازی و عملکرد بطن چپ 1 ماه پس از انفارکتوس در یک مدل خوک را بررسی کرد. تخلیه بطن چپ، با Impella LD، 30 دقیقه قبل از خونرسانی مجدد آغاز شد و پشتیبانی تا 120 دقیقه پس از خونرسانی مجدد حفظ شد. تخلیه بطن چپ منجر به کاهش فشار و استرس دیواره بطن چپ و فشار متوسط ​​شریانی و برون ده قلبی بالاتر شد. نکته مهم، در پیگیری 1 ماهه، اندازه انفارکتوس در خوک هایی که LV تخلیه شده بودند 50٪ کاهش یافت. بر اساس این نتایج، نویسندگان به این نتیجه رسیدند که مراقبت اولیه با Impella LD در IMA، بازسازی بطن چپ را محدود کرده و در نتیجه پیش آگهی را بهبود می بخشد.

طراحی BlogInnovazione.it